"- Cały paradoks czasu jest bardzo złożony. Weźmy sobie na przykład tę książkę. Napisałem ją, żebyś mogła mi ją dzisiaj przynieść, czy przyniosłaś ją, żebym wiedział, że mam ją napisać? Co, tak naprawdę, było pierwsze?"
Notesy są? Są. No, to możemy zaczynać...
A teraz na poważnie. Notesy bardzo konieczne nie będą, ale krąży legenda, że ktoś kiedyś faktycznie go przy oglądaniu użył... i być może słusznie.
Trzy linie czasowe, trzy zupełnie inne czasy, każda oddalona od poprzedniej o trzydzieści lat. Da się pogubić. Zwłaszcza, kiedy do akcji wkraczają jeszcze... inne wymiary! 😉
Historia zaczyna się pewnej wyjątkowej nocy, kiedy mały chłopiec znika w jaskini, w środku lasu, a mężczyzna zostaje odnaleziony we własnej piwnicy, powieszony pod sufitem... do tego Jego syn, który postanawia dowiedzieć się, gdzie zniknął chłopiec i dlaczego jego ojciec popełnił samobójstwo... i dowiaduje się aż za dużo. A teraz wyobraźcie sobie minę tego chłopaka, kiedy nagle dowiaduje się, że zaginiony chłopiec i jego ojciec to jedna i ta sama osoba...
"- Widziałam świat, w którym Cię nie ma. Wcale nie jest taki, jak Ci się wydaje.
- Co mam robić? Jak naprawić to wszystko?
- Wiem jak i zrobimy to. Ale do tego czasu wszystko musi się zadziać dokładnie tak, jak wcześniej. Jeden, ostatni raz."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz